- dowierzać
- глаг.• верить* * *несов. доверять;
nie \dowierzać własnym oczom не верить собственным глазам
+ ufać* * *несов.доверя́тьnie dowierzać własnym oczom — не ве́рить со́бственным глаза́м
Syn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
dowierzać
Смотреть что такое "dowierzać" в других словарях:
dowierzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dowierzaćam, dowierzaća, dowierzaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} ufać komuś, wierzyć w prawdziwość, szczerość kogoś (zwykle w połączeniu z przeczeniem {{/stl 7}}{{stl 8}}nie{{/stl 8}}{{stl 7}}) : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dowierzać — Nie dowierzać (swoim, własnym) oczom, uszom zob. wierzyć 1 … Słownik frazeologiczny
dowierzać — ndk I, dowierzaćam, dowierzaćasz, dowierzaćają, dowierzaćaj, dowierzaćał «mieć zaufanie do kogoś (zwykle w połączeniu z przeczeniem: nie dowierzać)» Nie dowierzał nawet najbliższym. Nie bardzo dowierzał jego tłumaczeniom … Słownik języka polskiego
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
swój — 1. Dobić, dopiąć, przestarz. dokazać swego «osiągnąć zamierzony cel, pokonując trudności»: Moim marzeniem jest zobaczenie Nowej Zelandii i myślę, że uda mi się kiedyś dopiąć swego. Eurost 7/2000. 2. Dostać za swoje «zostać ukaranym, ponieść… … Słownik frazeologiczny
ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… … Słownik frazeologiczny
wierzyć — 1. Nie (chcieć) wierzyć, nie dowierzać (swoim, własnym) oczom, uszom «bardzo się czemuś dziwić, nie móc uwierzyć w to, co się widzi, słyszy»: Minęli go tak blisko, że wyciągnął rękę i dotknął zabłoconych blach wozu, jakby oczom nie wierzył. W.… … Słownik frazeologiczny
własny — 1. Na własną prośbę; na własne żądanie a) «dobrowolnie, zgodnie z wolą zainteresowanego, na jego życzenie»: Policja podała, że na własną prośbę wypisał się ze szpitala. Rzecz 15/03/2000. b) żart. «z własnej winy»: (...) wbrew zdrowemu rozsądkowi … Słownik frazeologiczny
niedowierzanie — n I 1. rzecz. od nie dowierzać. 2. «powątpiewanie, nieufność» zwykle w wyrażeniu: Z niedowierzaniem Patrzeć, słuchać z niedowierzaniem. Odnosić się do czegoś z niedowierzaniem … Słownik języka polskiego
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
pamięć — ż V, DCMs. pamięćęci, blm 1. «zdolność, predyspozycja umysłu do przyswajania, utrwalania i przypominania doznanych wrażeń, przeżyć, wiadomości» Chłonna, gruntowna pamięć. Pamięć słuchowa, wzrokowa, muzyczna. Stracić pamięć. Odtworzyć coś z… … Słownik języka polskiego
